Veelgestelde vragen

Wanneer een onderzoek is aangevraagd door een specialist bij wie u onder behandeling bent, dan moet u de uitslag horen van de specialist.

Wanneer het onderzoek door de huisarts is aangevraagd, is de huisarts verantwoordelijk dat u de uitslag krijgt. Bij afwijkende uitslagen mag u ervan uitgaan u door de praktijk benaderd wordt.
 

We vragen echter u om ook altijd zelf de uitslag te vragen indien u na de afgesproken termijn nog niets gehoord heeft. Misschien is de uitslag nooit bij de praktijk aangekomen of hebben we u niet kunnen bereiken. (vangnet)

Handig is het PatientPortaal. U kan dan in uw dossier inloggen en zelf de uitslag bekijken. U krijgt een bericht wanneer de uitslag verwerkt is. Soms al met een toelichting van de huisarts.

Wij volgen voor het antwoord op deze vraag het advies van het NHG, onze wetenschappelijke vereniging:

Screenings en check ups zijn bedoeld om ernstige ziekten in een vroeg stadium op te sporen.
Als zo n onderzoek zinvol is, valt het onder de bevolkingsonderzoeken van de overheid.

  
Andere screeningen blijken weinig op te leveren. Bij voorbeeld het bepalen van het PSA.
Ze leiden vaak wel tot ongerustheid en extra kosten. U vindt hier een toelichting op dit advies.

Heeft u klachten of maakt u zich zorgen over uw gezondheid? Maak dan een afspraak met uw huisarts.

Het besluit om tot een verwijzing over te gaan is een beslissing die arts en patient samen maken. We kijken naar de klachten en wensen van de patient en met de arts wordt een afweging gemaakt of een verwijzing ( en naar welke specialist) het juiste middel is om tot het doel te geraken. Ook aan een verwijzing kleven bijwerkingen. En niet alleen financiele. 

Wij zien het maken van een verwijzing als het schrijven van een recept: een medische handeling. Daarvoor is een persoonlijk contact onontbeerlijk. In principe maken we dus geen verwijzingen op telefonisch verzoek.

We hebben voor de HOED wel een emailadres: info@huisartsenkoogzaandijk.nl. Maar dit adres is niet voor directe vragen aan de huisarts zelf. En helemaal niet voor medische vragen. Dat is omdat het niet beveiligd is.

Via het PatientPortaal-waarvoor je je eenmalig moet registreren- kun je wel op een veilige manier medische vragen stellen aan je huisarts.

Voor niet medische vragen en het doorgeven van informatie kunt u wel gebruik maken van het info@huisartsenkoogzaandijk.nl adres.

Wat zijn het?

Er zijn verschillende soorten wratten. Iedereen kent de gewone wratten: ruw aanvoelende knobbeltjes die vooral op de handen voorkomen, maar ook op andere plaatsen kunnen zitten. Voetwratten zijn gewone wratten die in het eelt van de voetzool zitten. Door lopen worden voetwratten in de voetzool gedrukt; soms doen ze pijn bij het lopen.

Waterwratten zijn minder bekend. Ze zijn glad, klein en er zit een putje in. Waterwratten komen vooral bij kinderen voor en kunnen overal op het lichaam zitten.

Ten slotte zijn er nog wratjes op de geslachtsdelen. Deze kunnen door seksueel contact worden overgedragen. De wratjes zijn lastig maar gaan vaak vanzelf weer over.

Waardoor komt het?

Wratten worden veroorzaakt door een virus. Als dit virus in contact komt met uw huid, kunt u een wrat krijgen. Het is niet bekend waarom de een wel wratten krijgt en de ander niet. Het wrattenvirus komt overal voor, maar voelt zich vooral thuis in een vochtige omgeving zoals een zwembad. Ook in gymzalen kan het virus zich via blote voeten gemakkelijk verspreiden. Als u eenmaal een wrat heeft, kunt u er nog meer krijgen. Peuteren of bijten aan een wrat kan verdere verspreiding bevorderen. Als een kind op een vinger of duim zuigt waarop een wrat zit, dan kunnen er rond die plaats meer wratten ontstaan.

Kan het kwaad?

Wratten zijn onschuldig. Waterwratten gaan wel eens samen met irritatie en eczeem. Voetwratten geven soms pijn of last bij het lopen. De meeste wratten verdwijnen vanzelf binnen twee jaar. Een enkele keer blijven ze jarenlang zitten. Het is niet bekend waarom de een er snel van af is en de ander niet.

Wat kunt u er zelf aan doen?

Draag schoenen of slippers in gymzalen en zwembaden; dat vermindert de kans op wratten. Als u wratten heeft, kunt u er het beste van afblijven. Als u aan wratten peutert, kunnen er meer ontstaan. Gewone wratten verdwijnen wel eens als u ze iedere dag aanstipt met wrattentinctuur. Dit is te koop bij apotheek of drogist.

Bij waterwratten mag u geen wrattentinctuur gebruiken, omdat het vaak irritatie veroorzaakt; bovendien helpt het zelden bij waterwratten. Aan waterwratten hoeft u niets te doen. Als de huid rondom de waterwratten geirriteerd is, kan smeren met een vette creme de irritatie verminderen.

Bij wratjes op de geslachtsdelen kunt u een condoom gebruiken om overdracht te voorkomen.

Wanneer naar de huisarts?

Wratten hoeven alleen maar behandeld te worden als ze last bezorgen. Sommige mensen vinden wratten erg lelijk en laten ze daarom weghalen. Als u twijfelt of een bobbeltje een wrat is, maak dan een afspraak met de dokter.

Als u of uw kind weinig last heeft van de wratten, kunt u het beste afwachten en niks doen.

De helft van de wratten verdwijnt vanzelf binnen 1 jaar. Na 2 jaar zijn bij twee derde van de kinderen alle wratten verdwenen. Een enkele keer blijven ze veel langer zitten. Het is niet bekend waarom het ene kind er snel van af is en het andere kind niet.

Zelfzorgmiddelen

Er zijn middelen die u zonder recept bij de drogist of apotheek kunt kopen. Het is niet bewezen dat deze zelfzorgmiddelen helpen, maar ze kunnen ook geen kwaad. Voorbeelden van zelfzorgmiddelen zijn:

- Middelen met salicylzuur (meestal 17 %)

- Middelen die de wrat bevriezen. Deze middelen bevatten dimethylether.

- Middelen met andere werkzame stoffen, zoals TCA, MCA of mierenzuur.

Behandeling bij de huisarts

Heeft u of uw kind veel last van de wratten, zoals pijn of irritatie? Dan kunt u naar de huisarts gaan voor behandeling. Wratten zijn moeilijk te behandelen. Ook de behandeling van de huisarts laat de wratten lang niet altijd verdwijnen. De behandeling van een wrat geeft vaak meer klachten dan de wrat zelf.

Het is goed om uw kind te betrekken bij de keuze om wel of niet te behandelen en bij de keuze voor welke behandeling.

Meer lezen bij Thuisarts

Volgens de richtlijnen inzake het omgaan met medische gegevens, uitgegeven door de KNMG, is de behandelend arts niet de juiste persoon om schriftelijk of mondeling geneeskundige verklaringen af te geven omtrent gezondheid, ziekte, invaliditeit, arbeidsongeschiktheid, toewijzing van voorzieningen, reisannuleringen etc. van zijn of haar patient.
Ook verklaringen over spreekuurbezoek en informatie over persoonlijke eigenschappen of omstandigheden mogen in dit kader niet door een behandelend arts worden versterkt.

Voor zover de instelling, welke een verklaring nodig acht, geen genoegen kan nemen met een verklaring van de patient zelf, dient zij hiervoor, ter wille van de voor alle betrokkenen noodzakelijk geachte objectiviteit, een onafhankelijk arts aan te wijzen. De behandelend arts kent meestal niet de criteria welke gehanteerd moeten worden om tot een juiste afweging te komen, die nodig is om het doel waarvoor de geneeskundige verklaring wordt gevraagd, te kunnen beoordelen. Bovendien mag van de behandelend arts, die een bijzondere vertrouwensrelatie met zijn patient heeft, niet worden gevraagd dat hij van zijn oordeel in een geneeskundige verklaring blijk geeft, omdat het de vertrouwensrelatie zou kunnen schaden, indien het oordeel niet gunstig voor de aanspraken van de patient/client zou zijn.

Dit geldt niet alleen voor verklaringen voor een annuleringsverzekering of niet kunnen deelnemen aan bepaalde lessen (denk aan gym op school, of ook taallessen in het kader van inburgeringscursus) maar ook voor het beschrijven van letsel bij het aangifte doen van mishandeling. In dit laatste voorbeeld, heeft een forensisch geneeskundige de juiste expertise in huis.

bron: KNMG, postbus 20051, 3502 L8 Utrecht. Telefoon (030) 28 23 911, (locatie Domus Medica)

Voor keuringen kunt u niet bij ons terecht. De huisarts bij wie u staat ingeschreven keurt in principe geen eigen patienten. Ook geen keuring voor het rijbewijs, al zegt het CBR iets anders. Volgens de richtlijn van de KNMG, de landelijke artsenorganisatie, keurt een huisarts geen eigen patienten. 

De behandelrelatie kan daarbij onder druk komen, omdat de huisarts vaak meer achtergrondinformatie heeft dan een onafhankelijk keurend arts. En omdat een keuringsuitslag ook wel een negatief zal moeten zijn. Dat allebei verstoort de behandelrelatie, volgens de KNMG.